andywarhol boudewijnbuch

De eerste bewoners van Fiji kwamen vermoedelijk rond 1500 voor Christus naar Fiji. Of er daarvoor op Fiji ook al mensen woonden is niet bekend. De eerste bewoners kwamen uit Nieuw-Caledonië en worden het Lapita-volk genoemd. Ze waren voornamelijk zeelieden en vissers. Iets later dan het Lapita-volk kwamen de Melanesiërs naar Fiji. Voor deze twee volken was kannibalisme normaal. Hoewel de Melanesiërs veel gewoonten overgenomen hadden van het Lapita-volk, werd dit volk uiteindelijk toch verdreven door de groei van de hoeveelheid Melanesiërs.

Tijdens de ontdekkingsreizen van de Europeanen in de zeventiende en achttiende eeuw, was de Nederlander Abel Tasman in 1643 de eerste die Fiji bezocht. In 1774 trok ook de Engelsman James Cook door dit gebied. De echte “ontdekking” van Fiji staat echter meestal op naam van kapitein William Bligh, die in 1789 door dit gebied trok. In het begin van de negentiende eeuw werd er door de Europeanen veel met Fiji gehandeld. In de jaren 30 van de negentiende eeuw stuurde Groot-Brittannië missionarissen naar Fiji om tegen het kannibalisme te strijden, dat daar nog steeds normaal was (een aantal van deze missionarissen werd echter door de kannibalen opgegeten). In 1840 werden voor het eerst alle eilanden van Fiji ontdekt door de Amerikanen. In 1854 bekeerde Seru Epenisa Cakobau, de toenmalige leider van Fiji, zich tot het christendom. Veel inwoners van Fiji namen het christendom vervolgens aan naast hun traditionele tradities en religies.

boudewijnbuch cannibalism